2.Kontinenteen jitoa

          Kontinenteen jitoa 1912an Alfred Wegenerrek, meteorologo eta geofisikari alemaniarra, egindako teoria da. Teoria horretan Lurra planetako kontinenteak duela 255 milloi urte elkartuta egon zirela esaten zuen. Superkontinente horri Pangea deitu zion. Eta inguratzen zuen ozeanoari Pantalasa. Pangea duela 150 milloi urte astiro bere abiapuntuko posizioetatik kontinenteak orain hartzen dituztenetara heldu arte urruntzen joan ziren zaietan beranduago zatitu zen.

          Wegenerrek esandako teoria frogekin lagundu behar zen. Lehenengoa, Alfredek arrastro harrigarri bat aurkitu zuenean hasi zen. Kontinente ezberdinetan fosil espezie bera aurkitu zuen, Mesosauro izeneko narrastiarenak. Hori kontinenteak garai batean elkartuta egon behar zirela ondorioztatu zuen.

          Bigarren argudioa, kontinente desberdinetan adin bereko mendikateak eta harri mota berdinak zeudela konturatu egin zen. Baita Hego Amerikako kostak eta Afrikakoak forma ia berdina dute ere. Haren arabera, kontinenteak noizbaiten elkartuta egon zirela esaten zuen. Hirugarrena, Afrikako eta Hego Amerikako kosten zatiak egokitzen zirela da. Horrek esaten du, noizbaitean loturik zeundela.

          Bukatzeko, orain dela 300 milioi urte glaziazio bat egon zen. Hegoaldeko poloaren izotza bere mugetatik kanpo hedatu zen eta ildaskak sortu zituen estalitako kontinenteetako harrietan. Gaur egun, garai hartako ildaska glaziarrak bata bestetik milaka kilometrotara kokaturiko harrietan daude. Horren azalpen daude, glaziazioen garai horretan kontinenteak batuta egon zirela jakin daiteke.